Nazwisko mężczyzny (pan) - Wilken |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilken |
| To jest Jan Wilken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilkena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wilkena. |
| Celownik (komu?) : Wilkenowi |
| Janowi Wilkenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wilkena |
| Nikt tam nie widział Jana Wilkena. |
| Narzędnik (z kim?) : Wilkenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wilkenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilkenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Wilkenie. |
| Wołacz (o!): Wilkenie |
| Mój drogi Janie Wilkenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - WilkenNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilken |
| Autorką artykułu jest Ewa Wilken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilken |
| Udałem się po poradę do Ewy Wilken. |
| Celownik (komu?) : Wilken |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wilken. |
| Biernik (kogo?) : Wilken |
| Wszyscy lubią Ewę Wilken. |
| Narzędnik (z kim?) : Wilken |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wilken. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilken |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wilken. |
| Wołacz (o!): Wilken |
| Mylisz się Ewo Wilken! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WilkenRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilkenowie, depr. Wilkeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wilkenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilkenów |
| Sprawa Ewy i Jana Wilkenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wilkenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wilkenom. |
| Biernik (kogo?) : Wilkenów |
| Ewę i Jana Wilkenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wilkenami |
| Z Ewą i Janem Wilkenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilkenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wilkenach. |
| Wołacz (o!): Wilkenowie, depr. Wilkeny |
| Ewo i Janie Wilkenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WilkenNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilken |
| To są siostry Ewa i Magda Wilken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilken |
| Przed domem Ewy i Magdy Wilken doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wilken |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wilken. |
| Biernik (kogo?) : Wilken |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wilken. |
| Narzędnik (z kim?) : Wilken |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wilken był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilken |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wilken. |
| Wołacz (o!): Wilken |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wilken! |
Zobacz podział na sylaby słowa Wilken
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Wilken
Zobacz anagramy i słowa z liter - Wilken
Wybrane słowomeblarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
meblarza, meblarzach, meblarzami, meblarze, meblarzem, meblarzom, meblarzowi, meblarzu, meblarzy, ,...
eOdmiany.pl ©2025