Nazwisko mężczyzny (pan) - WILKEN | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilken | 
| To jest Jan Wilken. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Wilkena | 
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wilkena. | 
| Celownik (komu?) : Wilkenowi | 
| Janowi Wilkenowi dostarczono dwie przesyłki. | 
| Biernik (kogo?) : Wilkena | 
| Nikt tam nie widział Jana Wilkena. | 
| Narzędnik (z kim?) : Wilkenem | 
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wilkenem. | 
| Miejscownik (o kim?) : Wilkenie | 
| Nie rozmawiamy o Janie Wilkenie. | 
| Wołacz (o!): Wilkenie | 
| Mój drogi Janie Wilkenie. | 
Nazwisko kobiety (pani) - WILKENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.  | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilken | 
| Autorką artykułu jest Ewa Wilken. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Wilken | 
| Udałem się po poradę do Ewy Wilken. | 
| Celownik (komu?) : Wilken | 
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wilken. | 
| Biernik (kogo?) : Wilken | 
| Wszyscy lubią Ewę Wilken. | 
| Narzędnik (z kim?) : Wilken | 
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wilken. | 
| Miejscownik (o kim?) : Wilken | 
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wilken. | 
| Wołacz (o!): Wilken | 
| Mylisz się Ewo Wilken! | 
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WILKENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.  | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilkenowie, depr. Wilkeny | 
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wilkenowie. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Wilkenów | 
| Sprawa Ewy i Jana Wilkenów nie była interesująca. | 
| Celownik (komu?) : Wilkenom | 
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wilkenom. | 
| Biernik (kogo?) : Wilkenów | 
| Ewę i Jana Wilkenów uhonorowano tytułem "Para Roku". | 
| Narzędnik (z kim?) : Wilkenami | 
| Z Ewą i Janem Wilkenami mamy wspólne zdjęcia. | 
| Miejscownik (o kim?) : Wilkenach | 
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wilkenach. | 
| Wołacz (o!): Wilkenowie, depr. Wilkeny | 
| Ewo i Janie Wilkenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. | 
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WILKENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.  | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilken | 
| To są siostry Ewa i Magda Wilken. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Wilken | 
| Przed domem Ewy i Magdy Wilken doszło do wypadku. | 
| Celownik (komu?) : Wilken | 
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wilken. | 
| Biernik (kogo?) : Wilken | 
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wilken. | 
| Narzędnik (z kim?) : Wilken | 
| Wywiad z Ewą i Magdą Wilken był bardzo zaskakujący. | 
| Miejscownik (o kim?) : Wilken | 
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wilken. | 
| Wołacz (o!): Wilken | 
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wilken! | 
 Zobacz podział na sylaby słowa WILKEN                        
 Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
                            WILKEN                        
 Zobacz anagramy i słowa z liter - WILKEN 
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025