Nazwisko mężczyzny (pan) - MARTYNUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynus |
| To jest Jan Martynus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Martynusa. |
| Celownik (komu?) : Martynusowi |
| Janowi Martynusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Martynusa |
| Nikt tam nie widział Jana Martynusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Martynusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martynusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Martynusie. |
| Wołacz (o!): Martynusie |
| Mój drogi Janie Martynusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARTYNUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynus |
| Autorką artykułu jest Ewa Martynus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynus |
| Udałem się po poradę do Ewy Martynus. |
| Celownik (komu?) : Martynus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Martynus. |
| Biernik (kogo?) : Martynus |
| Wszyscy lubią Ewę Martynus. |
| Narzędnik (z kim?) : Martynus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martynus. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Martynus. |
| Wołacz (o!): Martynus |
| Mylisz się Ewo Martynus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARTYNUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynusowie, depr. Martynusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Martynusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynusów |
| Sprawa Ewy i Jana Martynusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Martynusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martynusom. |
| Biernik (kogo?) : Martynusów |
| Ewę i Jana Martynusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Martynusami |
| Z Ewą i Janem Martynusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martynusach. |
| Wołacz (o!): Martynusowie, depr. Martynusy |
| Ewo i Janie Martynusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARTYNUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynus |
| To są siostry Ewa i Magda Martynus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynus |
| Przed domem Ewy i Magdy Martynus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Martynus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martynus. |
| Biernik (kogo?) : Martynus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martynus. |
| Narzędnik (z kim?) : Martynus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Martynus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martynus. |
| Wołacz (o!): Martynus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Martynus! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARTYNUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARTYNUS
Zobacz synonimy słowa MARTYNUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARTYNUS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025