Nazwisko mężczyzny (pan) - MARTYN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martyn |
| To jest Jan Martyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martyna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Martyna. |
| Celownik (komu?) : Martynowi |
| Janowi Martynowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Martyna |
| Nikt tam nie widział Jana Martyna. |
| Narzędnik (z kim?) : Martynem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martynem. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynie |
| Nie rozmawiamy o Janie Martynie. |
| Wołacz (o!): Martynie |
| Mój drogi Janie Martynie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARTYNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martyn |
| Autorką artykułu jest Ewa Martyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martyn |
| Udałem się po poradę do Ewy Martyn. |
| Celownik (komu?) : Martyn |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Martyn. |
| Biernik (kogo?) : Martyn |
| Wszyscy lubią Ewę Martyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Martyn |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martyn. |
| Miejscownik (o kim?) : Martyn |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Martyn. |
| Wołacz (o!): Martyn |
| Mylisz się Ewo Martyn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARTYNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynowie, depr. Martyny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Martynowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynów |
| Sprawa Ewy i Jana Martynów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Martynom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martynom. |
| Biernik (kogo?) : Martynów |
| Ewę i Jana Martynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Martynami |
| Z Ewą i Janem Martynami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martynach. |
| Wołacz (o!): Martynowie, depr. Martyny |
| Ewo i Janie Martynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARTYNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martyn |
| To są siostry Ewa i Magda Martyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martyn |
| Przed domem Ewy i Magdy Martyn doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Martyn |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martyn. |
| Biernik (kogo?) : Martyn |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Martyn |
| Wywiad z Ewą i Magdą Martyn był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Martyn |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martyn. |
| Wołacz (o!): Martyn |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Martyn! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARTYN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARTYN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARTYN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025