Nazwisko mężczyzny (pan) - FRANCUZ |
|---|
| Mianownik (kto?) : Francuz |
| To jest Jan Francuz. |
| Dopełniacz (kogo?) : Francuza |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Francuza. |
| Celownik (komu?) : Francuzowi |
| Janowi Francuzowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Francuza |
| Nikt tam nie widział Jana Francuza. |
| Narzędnik (z kim?) : Francuzem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Francuzem. |
| Miejscownik (o kim?) : Francuzie |
| Nie rozmawiamy o Janie Francuzie. |
| Wołacz (o!): Francuzie |
| Mój drogi Janie Francuzie. |
Nazwisko kobiety (pani) - FRANCUZNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Francuz |
| Autorką artykułu jest Ewa Francuz. |
| Dopełniacz (kogo?) : Francuz |
| Udałem się po poradę do Ewy Francuz. |
| Celownik (komu?) : Francuz |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Francuz. |
| Biernik (kogo?) : Francuz |
| Wszyscy lubią Ewę Francuz. |
| Narzędnik (z kim?) : Francuz |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Francuz. |
| Miejscownik (o kim?) : Francuz |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Francuz. |
| Wołacz (o!): Francuz |
| Mylisz się Ewo Francuz! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FRANCUZRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Francuzowie, depr. Francuzy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Francuzowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Francuzów |
| Sprawa Ewy i Jana Francuzów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Francuzom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Francuzom. |
| Biernik (kogo?) : Francuzów |
| Ewę i Jana Francuzów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Francuzami |
| Z Ewą i Janem Francuzami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Francuzach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Francuzach. |
| Wołacz (o!): Francuzowie, depr. Francuzy |
| Ewo i Janie Francuzowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FRANCUZNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Francuz |
| To są siostry Ewa i Magda Francuz. |
| Dopełniacz (kogo?) : Francuz |
| Przed domem Ewy i Magdy Francuz doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Francuz |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Francuz. |
| Biernik (kogo?) : Francuz |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Francuz. |
| Narzędnik (z kim?) : Francuz |
| Wywiad z Ewą i Magdą Francuz był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Francuz |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Francuz. |
| Wołacz (o!): Francuz |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Francuz! |
Zobacz podział na sylaby słowa FRANCUZ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FRANCUZ
Zobacz anagramy i słowa z liter - FRANCUZ
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025