Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIUNKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunka |
| To jest Jan Dziunka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziunki. |
| Celownik (komu?) : Dziunce |
| Janowi Dziunce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziunkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dziunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziunce. |
| Wołacz (o!): Dziunko |
| Mój drogi Janie Dziunko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUNKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunka |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziunka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunki |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziunki. |
| Celownik (komu?) : Dziunce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziunce. |
| Biernik (kogo?) : Dziunkę |
| Wszyscy lubią Ewę Dziunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziunce. |
| Wołacz (o!): Dziunko |
| Mylisz się Ewo Dziunko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUNKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunkowie, depr. Dziunki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziunkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunków |
| Sprawa Ewy i Jana Dziunków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziunkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziunkom. |
| Biernik (kogo?) : Dziunków |
| Ewę i Jana Dziunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunkami |
| Z Ewą i Janem Dziunkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziunkach. |
| Wołacz (o!): Dziunkowie, depr. Dziunki |
| Ewo i Janie Dziunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUNKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunki |
| To są siostry Ewa i Magda Dziunki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunek |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziunek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziunkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziunkom. |
| Biernik (kogo?) : Dziunki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziunki. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziunkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziunkach. |
| Wołacz (o!): Dziunki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziunki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUNKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUNKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUNKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025