Odmiana nazwiska - DZIUNIK
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIUNIK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIUNIK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunik |
| To jest Jan Dziunik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziunika. |
| Celownik (komu?) : Dziunikowi |
| Janowi Dziunikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziunika |
| Nikt tam nie widział Jana Dziunika. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziunikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuniku |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziuniku. |
| Wołacz (o!): Dziuniku |
| Mój drogi Janie Dziuniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunik |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziunik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunik |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziunik. |
| Celownik (komu?) : Dziunik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziunik. |
| Biernik (kogo?) : Dziunik |
| Wszyscy lubią Ewę Dziunik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziunik. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziunik. |
| Wołacz (o!): Dziunik |
| Mylisz się Ewo Dziunik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunikowie, Dziunicy, depr. Dziuniki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziunikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuników |
| Sprawa Ewy i Jana Dziuników nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziunikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziunikom. |
| Biernik (kogo?) : Dziuników |
| Ewę i Jana Dziuników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunikami |
| Z Ewą i Janem Dziunikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziunikach. |
| Wołacz (o!): Dziunikowie, Dziunicy, depr. Dziuniki |
| Ewo i Janie Dziunikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunik |
| To są siostry Ewa i Magda Dziunik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunik |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziunik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziunik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziunik. |
| Biernik (kogo?) : Dziunik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziunik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziunik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziunik. |
| Wołacz (o!): Dziunik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziunik! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIUNIK:
Dziunik, Dziunika, Dziunikowi, Dziunikiem, Dziuniku, Dziunikowie, Dziunicy, Dziuniki, Dziuników, Dziunikom, Dziunikami, Dziunikach,Zobacz nazwiska podobne do DZIUNIK:
DZIUNIKOWSKA, DZIUNYCZ, DZIUNDZIO, DZIUNIAK, DZIUNKO, DZIUNYK, DZIUNEL, DZIUN, DZIUNDZIAK, DZIUNKA, DZIUNIKOWSKI, DZIUNDZIA,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUNIK
Wybrane słowo