Nazwisko mężczyzny (pan) - DIAKUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakun |
| To jest Jan Diakun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Diakuna. |
| Celownik (komu?) : Diakunowi |
| Janowi Diakunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Diakuna |
| Nikt tam nie widział Jana Diakuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Diakunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Diakunie. |
| Wołacz (o!): Diakunie |
| Mój drogi Janie Diakunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIAKUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakun |
| Autorką artykułu jest Ewa Diakun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakun |
| Udałem się po poradę do Ewy Diakun. |
| Celownik (komu?) : Diakun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Diakun. |
| Biernik (kogo?) : Diakun |
| Wszyscy lubią Ewę Diakun. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diakun. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Diakun. |
| Wołacz (o!): Diakun |
| Mylisz się Ewo Diakun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIAKUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakunowie, depr. Diakuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Diakunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakunów |
| Sprawa Ewy i Jana Diakunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Diakunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Diakunom. |
| Biernik (kogo?) : Diakunów |
| Ewę i Jana Diakunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Diakunami |
| Z Ewą i Janem Diakunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Diakunach. |
| Wołacz (o!): Diakunowie, depr. Diakuny |
| Ewo i Janie Diakunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIAKUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakun |
| To są siostry Ewa i Magda Diakun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakun |
| Przed domem Ewy i Magdy Diakun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Diakun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diakun. |
| Biernik (kogo?) : Diakun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diakun. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Diakun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diakun. |
| Wołacz (o!): Diakun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Diakun! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIAKUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIAKUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIAKUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025