Nazwisko mężczyzny (pan) - DIAKITE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakite |
| To jest Jan Diakite. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakitego, Diakite, Diakite’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Diakitego. |
| Celownik (komu?) : Diakitemu, Diakite, Diakite’owi, |
| Janowi Diakitemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Diakitego, Diakite, Diakite’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Diakitego. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakitem, Diakite, Diakite’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Diakitem. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakitem, Diakite, Diakicie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Diakitem. |
| Wołacz (o!): Diakite, Diakicie, |
| Mój drogi Janie Diakite. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIAKITENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakite |
| Autorką artykułu jest Ewa Diakite. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakite |
| Udałem się po poradę do Ewy Diakite. |
| Celownik (komu?) : Diakite |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Diakite. |
| Biernik (kogo?) : Diakite |
| Wszyscy lubią Ewę Diakite. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakite |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Diakite. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakite |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Diakite. |
| Wołacz (o!): Diakite |
| Mylisz się Ewo Diakite! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIAKITERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakitowie, Diakite, Diakite’owie, , depr. Diakite |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Diakitowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakitów, Diakite, Diakite’ów, Diakitych, |
| Sprawa Ewy i Jana Diakitów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Diakitom, Diakite, Diakite’om, Diakitym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Diakitom. |
| Biernik (kogo?) : Diakitów, Diakite, Diakite’ów, Diakitych, |
| Ewę i Jana Diakitów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Diakitami, Diakite, Diakite’ami, Diakitymi, |
| Z Ewą i Janem Diakitami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakitach, Diakite, Diakite’ach, Diakitych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Diakitach. |
| Wołacz (o!): Diakitowie, Diakite, Diakite’owie, , depr. Diakite |
| Ewo i Janie Diakitowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIAKITENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Diakite |
| To są siostry Ewa i Magda Diakite. |
| Dopełniacz (kogo?) : Diakite |
| Przed domem Ewy i Magdy Diakite doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Diakite |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Diakite. |
| Biernik (kogo?) : Diakite |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Diakite. |
| Narzędnik (z kim?) : Diakite |
| Wywiad z Ewą i Magdą Diakite był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Diakite |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Diakite. |
| Wołacz (o!): Diakite |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Diakite! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIAKITE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DIAKITE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIAKITE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025