Nazwisko mężczyzny (pan) - DEMURAT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demurat |
| To jest Jan Demurat. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demurata |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Demurata. |
| Celownik (komu?) : Demuratowi |
| Janowi Demuratowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Demurata |
| Nikt tam nie widział Jana Demurata. |
| Narzędnik (z kim?) : Demuratem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Demuratem. |
| Miejscownik (o kim?) : Demuracie |
| Nie rozmawiamy o Janie Demuracie. |
| Wołacz (o!): Demuracie |
| Mój drogi Janie Demuracie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEMURATNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demurat |
| Autorką artykułu jest Ewa Demurat. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demurat |
| Udałem się po poradę do Ewy Demurat. |
| Celownik (komu?) : Demurat |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Demurat. |
| Biernik (kogo?) : Demurat |
| Wszyscy lubią Ewę Demurat. |
| Narzędnik (z kim?) : Demurat |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Demurat. |
| Miejscownik (o kim?) : Demurat |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Demurat. |
| Wołacz (o!): Demurat |
| Mylisz się Ewo Demurat! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEMURATRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demuratowie, depr. Demuraty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Demuratowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demuratów |
| Sprawa Ewy i Jana Demuratów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Demuratom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Demuratom. |
| Biernik (kogo?) : Demuratów |
| Ewę i Jana Demuratów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Demuratami |
| Z Ewą i Janem Demuratami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Demuratach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Demuratach. |
| Wołacz (o!): Demuratowie, depr. Demuraty |
| Ewo i Janie Demuratowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEMURATNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demurat |
| To są siostry Ewa i Magda Demurat. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demurat |
| Przed domem Ewy i Magdy Demurat doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Demurat |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Demurat. |
| Biernik (kogo?) : Demurat |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Demurat. |
| Narzędnik (z kim?) : Demurat |
| Wywiad z Ewą i Magdą Demurat był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Demurat |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Demurat. |
| Wołacz (o!): Demurat |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Demurat! |
Zobacz podział na sylaby słowa DEMURAT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DEMURAT
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEMURAT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025