Nazwisko mężczyzny (pan) - DEMURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demura |
| To jest Jan Demura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Demury. |
| Celownik (komu?) : Demurze |
| Janowi Demurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Demurę |
| Nikt tam nie widział Jana Demurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Demurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Demurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Demurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Demurze. |
| Wołacz (o!): Demuro |
| Mój drogi Janie Demuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEMURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demura |
| Autorką artykułu jest Ewa Demura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demury |
| Udałem się po poradę do Ewy Demury. |
| Celownik (komu?) : Demurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Demurze. |
| Biernik (kogo?) : Demurę |
| Wszyscy lubią Ewę Demurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Demurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Demurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Demurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Demurze. |
| Wołacz (o!): Demuro |
| Mylisz się Ewo Demuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEMURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demurowie, depr. Demury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Demurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demurów |
| Sprawa Ewy i Jana Demurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Demurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Demurom. |
| Biernik (kogo?) : Demurów |
| Ewę i Jana Demurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Demurami |
| Z Ewą i Janem Demurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Demurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Demurach. |
| Wołacz (o!): Demurowie, depr. Demury |
| Ewo i Janie Demurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEMURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demury |
| To są siostry Ewa i Magda Demury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demur |
| Przed domem Ewy i Magdy Demur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Demurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Demurom. |
| Biernik (kogo?) : Demury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Demury. |
| Narzędnik (z kim?) : Demurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Demurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Demurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Demurach. |
| Wołacz (o!): Demury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Demury! |
Zobacz podział na sylaby słowa DEMURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DEMURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEMURA
Wybrane słowospowićczasownik dokonanyodmiany:
spowiłem, spowiłam, spowiłeś, spowiłaś, spowił, spowiła, spowiło, spowiliśmy, spowiłyśmy, spowiliście, spowiłyście, ,...
eOdmiany.pl ©2025