Nazwisko mężczyzny (pan) - BRONKAU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkau |
| To jest Jan Bronkau. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkaua |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bronkaua. |
| Celownik (komu?) : Bronkauowi |
| Janowi Bronkauowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bronkaua |
| Nikt tam nie widział Jana Bronkaua. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkauem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bronkauem. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkau |
| Nie rozmawiamy o Janie Bronkau. |
| Wołacz (o!): Bronkau |
| Mój drogi Janie Bronkau. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRONKAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkau |
| Autorką artykułu jest Ewa Bronkau. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkau |
| Udałem się po poradę do Ewy Bronkau. |
| Celownik (komu?) : Bronkau |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bronkau. |
| Biernik (kogo?) : Bronkau |
| Wszyscy lubią Ewę Bronkau. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkau |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bronkau. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkau |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bronkau. |
| Wołacz (o!): Bronkau |
| Mylisz się Ewo Bronkau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRONKAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkauowie, depr. Bronkauy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bronkauowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkauów |
| Sprawa Ewy i Jana Bronkauów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bronkauom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bronkauom. |
| Biernik (kogo?) : Bronkauów |
| Ewę i Jana Bronkauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkauami |
| Z Ewą i Janem Bronkauami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkauach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bronkauach. |
| Wołacz (o!): Bronkauowie, depr. Bronkauy |
| Ewo i Janie Bronkauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRONKAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkau |
| To są siostry Ewa i Magda Bronkau. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkau |
| Przed domem Ewy i Magdy Bronkau doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bronkau |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bronkau. |
| Biernik (kogo?) : Bronkau |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bronkau. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkau |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bronkau był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkau |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bronkau. |
| Wołacz (o!): Bronkau |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bronkau! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRONKAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRONKAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRONKAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025