Nazwisko mężczyzny (pan) - BRONKAL |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkal |
| To jest Jan Bronkal. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkala |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bronkala. |
| Celownik (komu?) : Bronkalowi |
| Janowi Bronkalowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bronkala |
| Nikt tam nie widział Jana Bronkala. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkalem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bronkalem. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkalu |
| Nie rozmawiamy o Janie Bronkalu. |
| Wołacz (o!): Bronkalu |
| Mój drogi Janie Bronkalu. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRONKALNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkal |
| Autorką artykułu jest Ewa Bronkal. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkal |
| Udałem się po poradę do Ewy Bronkal. |
| Celownik (komu?) : Bronkal |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bronkal. |
| Biernik (kogo?) : Bronkal |
| Wszyscy lubią Ewę Bronkal. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkal |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bronkal. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkal |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bronkal. |
| Wołacz (o!): Bronkal |
| Mylisz się Ewo Bronkal! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRONKALRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkalowie, depr. Bronkale |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bronkalowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkalów |
| Sprawa Ewy i Jana Bronkalów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bronkalom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bronkalom. |
| Biernik (kogo?) : Bronkalów |
| Ewę i Jana Bronkalów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkalami |
| Z Ewą i Janem Bronkalami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkalach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bronkalach. |
| Wołacz (o!): Bronkalowie, depr. Bronkale |
| Ewo i Janie Bronkalowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRONKALNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bronkal |
| To są siostry Ewa i Magda Bronkal. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bronkal |
| Przed domem Ewy i Magdy Bronkal doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bronkal |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bronkal. |
| Biernik (kogo?) : Bronkal |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bronkal. |
| Narzędnik (z kim?) : Bronkal |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bronkal był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bronkal |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bronkal. |
| Wołacz (o!): Bronkal |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bronkal! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRONKAL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRONKAL
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRONKAL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025