Nazwisko mężczyzny (pan) - BRINKIS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinkis |
| To jest Jan Brinkis. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinkisa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Brinkisa. |
| Celownik (komu?) : Brinkisowi |
| Janowi Brinkisowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Brinkisa |
| Nikt tam nie widział Jana Brinkisa. |
| Narzędnik (z kim?) : Brinkisem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brinkisem. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinkisie |
| Nie rozmawiamy o Janie Brinkisie. |
| Wołacz (o!): Brinkisie |
| Mój drogi Janie Brinkisie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRINKISNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinkis |
| Autorką artykułu jest Ewa Brinkis. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinkis |
| Udałem się po poradę do Ewy Brinkis. |
| Celownik (komu?) : Brinkis |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Brinkis. |
| Biernik (kogo?) : Brinkis |
| Wszyscy lubią Ewę Brinkis. |
| Narzędnik (z kim?) : Brinkis |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brinkis. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinkis |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Brinkis. |
| Wołacz (o!): Brinkis |
| Mylisz się Ewo Brinkis! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRINKISRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinkisowie, depr. Brinkisy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Brinkisowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinkisów |
| Sprawa Ewy i Jana Brinkisów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Brinkisom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brinkisom. |
| Biernik (kogo?) : Brinkisów |
| Ewę i Jana Brinkisów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Brinkisami |
| Z Ewą i Janem Brinkisami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinkisach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brinkisach. |
| Wołacz (o!): Brinkisowie, depr. Brinkisy |
| Ewo i Janie Brinkisowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRINKISNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinkis |
| To są siostry Ewa i Magda Brinkis. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinkis |
| Przed domem Ewy i Magdy Brinkis doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Brinkis |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brinkis. |
| Biernik (kogo?) : Brinkis |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brinkis. |
| Narzędnik (z kim?) : Brinkis |
| Wywiad z Ewą i Magdą Brinkis był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinkis |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brinkis. |
| Wołacz (o!): Brinkis |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Brinkis! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRINKIS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRINKIS
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRINKIS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025