Nazwisko mężczyzny (pan) - BRINKEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinken |
| To jest Jan Brinken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinkena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Brinkena. |
| Celownik (komu?) : Brinkenowi |
| Janowi Brinkenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Brinkena |
| Nikt tam nie widział Jana Brinkena. |
| Narzędnik (z kim?) : Brinkenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brinkenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinkenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Brinkenie. |
| Wołacz (o!): Brinkenie |
| Mój drogi Janie Brinkenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRINKENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinken |
| Autorką artykułu jest Ewa Brinken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinken |
| Udałem się po poradę do Ewy Brinken. |
| Celownik (komu?) : Brinken |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Brinken. |
| Biernik (kogo?) : Brinken |
| Wszyscy lubią Ewę Brinken. |
| Narzędnik (z kim?) : Brinken |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brinken. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinken |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Brinken. |
| Wołacz (o!): Brinken |
| Mylisz się Ewo Brinken! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRINKENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinkenowie, depr. Brinkeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Brinkenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinkenów |
| Sprawa Ewy i Jana Brinkenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Brinkenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brinkenom. |
| Biernik (kogo?) : Brinkenów |
| Ewę i Jana Brinkenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Brinkenami |
| Z Ewą i Janem Brinkenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinkenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brinkenach. |
| Wołacz (o!): Brinkenowie, depr. Brinkeny |
| Ewo i Janie Brinkenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRINKENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brinken |
| To są siostry Ewa i Magda Brinken. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brinken |
| Przed domem Ewy i Magdy Brinken doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Brinken |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brinken. |
| Biernik (kogo?) : Brinken |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brinken. |
| Narzędnik (z kim?) : Brinken |
| Wywiad z Ewą i Magdą Brinken był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Brinken |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brinken. |
| Wołacz (o!): Brinken |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Brinken! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRINKEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRINKEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRINKEN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025