Odmiana nazwiska - ZHURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska ZHURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ZHURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zhurko |
| To jest Jan Zhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zhurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Zhurki. |
| Celownik (komu?) : Zhurce |
| Janowi Zhurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Zhurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Zhurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Zhurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zhurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Zhurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Zhurce. |
| Wołacz (o!): Zhurko |
| Mój drogi Janie Zhurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZHURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zhurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Zhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zhurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Zhurko. |
| Celownik (komu?) : Zhurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Zhurko. |
| Biernik (kogo?) : Zhurko |
| Wszyscy lubią Ewę Zhurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Zhurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zhurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Zhurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Zhurko. |
| Wołacz (o!): Zhurko |
| Mylisz się Ewo Zhurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZHURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zhurkowie, depr. Zhurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Zhurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zhurków |
| Sprawa Ewy i Jana Zhurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Zhurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zhurkom. |
| Biernik (kogo?) : Zhurków |
| Ewę i Jana Zhurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Zhurkami |
| Z Ewą i Janem Zhurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Zhurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zhurkach. |
| Wołacz (o!): Zhurkowie, depr. Zhurki |
| Ewo i Janie Zhurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZHURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zhurko |
| To są siostry Ewa i Magda Zhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zhurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Zhurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Zhurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zhurko. |
| Biernik (kogo?) : Zhurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zhurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Zhurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Zhurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Zhurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zhurko. |
| Wołacz (o!): Zhurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Zhurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska ZHURKO:
Zhurko, Zhurki, Zhurce, Zhurkę, Zhurką, Zhurkowie, Zhurków, Zhurkom, Zhurkami, Zhurkach,Zobacz nazwiska podobne do ZHURKO:
ZHURAVEL, ZHURAVLOVA, ZHURAVSKA, ZHURBA, ZHURAKIVSKA, ZHURBENKO, ZHURAKOVSKA, ZHURAVLEVA, ZHURAULIOVA, ZHURAUSKAYA, ZHURA, ZHURAVCHAK, ZHURYK, ZHUR, ZHURBEI,
Zobacz podział na sylaby słowa ZHURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ZHURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZHURKO
Wybrane słowo