Nazwisko mężczyzny (pan) - ZAHORANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zahora |
| To jest Jan Zahora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zahory |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Zahory. |
| Celownik (komu?) : Zahorze |
| Janowi Zahorze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Zahorę |
| Nikt tam nie widział Jana Zahorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Zahorą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zahorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Zahorze |
| Nie rozmawiamy o Janie Zahorze. |
| Wołacz (o!): Zahoro |
| Mój drogi Janie Zahoro. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZAHORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zahora |
| Autorką artykułu jest Ewa Zahora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zahory |
| Udałem się po poradę do Ewy Zahory. |
| Celownik (komu?) : Zahorze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Zahorze. |
| Biernik (kogo?) : Zahorę |
| Wszyscy lubią Ewę Zahorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Zahorą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zahorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Zahorze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Zahorze. |
| Wołacz (o!): Zahoro |
| Mylisz się Ewo Zahoro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZAHORARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zahorowie, depr. Zahory |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Zahorowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zahorów |
| Sprawa Ewy i Jana Zahorów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Zahorom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zahorom. |
| Biernik (kogo?) : Zahorów |
| Ewę i Jana Zahorów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Zahorami |
| Z Ewą i Janem Zahorami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Zahorach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zahorach. |
| Wołacz (o!): Zahorowie, depr. Zahory |
| Ewo i Janie Zahorowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZAHORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zahory |
| To są siostry Ewa i Magda Zahory. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zahor |
| Przed domem Ewy i Magdy Zahor doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Zahorom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zahorom. |
| Biernik (kogo?) : Zahory |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zahory. |
| Narzędnik (z kim?) : Zahorami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Zahorami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Zahorach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zahorach. |
| Wołacz (o!): Zahory |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Zahory! |
Zobacz podział na sylaby słowa ZAHORA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ZAHORA
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZAHORA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025