Nazwisko mężczyzny (pan) - TYMURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tymura |
| To jest Jan Tymura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tymury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Tymury. |
| Celownik (komu?) : Tymurze |
| Janowi Tymurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Tymurę |
| Nikt tam nie widział Jana Tymurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Tymurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tymurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Tymurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Tymurze. |
| Wołacz (o!): Tymuro |
| Mój drogi Janie Tymuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - TYMURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tymura |
| Autorką artykułu jest Ewa Tymura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tymury |
| Udałem się po poradę do Ewy Tymury. |
| Celownik (komu?) : Tymurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Tymurze. |
| Biernik (kogo?) : Tymurę |
| Wszyscy lubią Ewę Tymurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Tymurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tymurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Tymurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Tymurze. |
| Wołacz (o!): Tymuro |
| Mylisz się Ewo Tymuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TYMURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tymurowie, depr. Tymury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Tymurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tymurów |
| Sprawa Ewy i Jana Tymurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Tymurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tymurom. |
| Biernik (kogo?) : Tymurów |
| Ewę i Jana Tymurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Tymurami |
| Z Ewą i Janem Tymurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Tymurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tymurach. |
| Wołacz (o!): Tymurowie, depr. Tymury |
| Ewo i Janie Tymurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TYMURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tymury |
| To są siostry Ewa i Magda Tymury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tymur |
| Przed domem Ewy i Magdy Tymur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Tymurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tymurom. |
| Biernik (kogo?) : Tymury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tymury. |
| Narzędnik (z kim?) : Tymurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Tymurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Tymurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tymurach. |
| Wołacz (o!): Tymury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Tymury! |
Zobacz podział na sylaby słowa TYMURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TYMURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - TYMURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025