Nazwisko mężczyzny (pan) - SZURKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurka |
| To jest Jan Szurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szurki. |
| Celownik (komu?) : Szurce |
| Janowi Szurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Szurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Szurce. |
| Wołacz (o!): Szurko |
| Mój drogi Janie Szurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurka |
| Autorką artykułu jest Ewa Szurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurki |
| Udałem się po poradę do Ewy Szurki. |
| Celownik (komu?) : Szurce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szurce. |
| Biernik (kogo?) : Szurkę |
| Wszyscy lubią Ewę Szurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szurce. |
| Wołacz (o!): Szurko |
| Mylisz się Ewo Szurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurkowie, depr. Szurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurków |
| Sprawa Ewy i Jana Szurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurkom. |
| Biernik (kogo?) : Szurków |
| Ewę i Jana Szurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szurkami |
| Z Ewą i Janem Szurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurkach. |
| Wołacz (o!): Szurkowie, depr. Szurki |
| Ewo i Janie Szurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurki |
| To są siostry Ewa i Magda Szurki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurek |
| Przed domem Ewy i Magdy Szurek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szurkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szurkom. |
| Biernik (kogo?) : Szurki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szurki. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szurkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szurkach. |
| Wołacz (o!): Szurki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szurki! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZURKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZURKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZURKA
Wybrane słowosmyczekrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025