Nazwisko mężczyzny (pan) - SZURANT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurant |
| To jest Jan Szurant. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuranta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szuranta. |
| Celownik (komu?) : Szurantowi |
| Janowi Szurantowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szuranta |
| Nikt tam nie widział Jana Szuranta. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurantem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurantem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurancie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szurancie. |
| Wołacz (o!): Szurancie |
| Mój drogi Janie Szurancie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZURANTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurant |
| Autorką artykułu jest Ewa Szurant. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurant |
| Udałem się po poradę do Ewy Szurant. |
| Celownik (komu?) : Szurant |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szurant. |
| Biernik (kogo?) : Szurant |
| Wszyscy lubią Ewę Szurant. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurant |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szurant. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurant |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szurant. |
| Wołacz (o!): Szurant |
| Mylisz się Ewo Szurant! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURANTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurantowie, depr. Szuranty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurantowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurantów |
| Sprawa Ewy i Jana Szurantów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szurantom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurantom. |
| Biernik (kogo?) : Szurantów |
| Ewę i Jana Szurantów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szurantami |
| Z Ewą i Janem Szurantami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurantach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurantach. |
| Wołacz (o!): Szurantowie, depr. Szuranty |
| Ewo i Janie Szurantowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURANTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurant |
| To są siostry Ewa i Magda Szurant. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurant |
| Przed domem Ewy i Magdy Szurant doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szurant |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szurant. |
| Biernik (kogo?) : Szurant |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szurant. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurant |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szurant był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurant |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szurant. |
| Wołacz (o!): Szurant |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szurant! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZURANT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZURANT
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZURANT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025