Nazwisko mężczyzny (pan) - SZTUBANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sztuba |
| To jest Jan Sztuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sztuby |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sztuby. |
| Celownik (komu?) : Sztubie |
| Janowi Sztubie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sztubę |
| Nikt tam nie widział Jana Sztubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sztubą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sztubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sztubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Sztubie. |
| Wołacz (o!): Sztubo |
| Mój drogi Janie Sztubo. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZTUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sztuba |
| Autorką artykułu jest Ewa Sztuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sztuby |
| Udałem się po poradę do Ewy Sztuby. |
| Celownik (komu?) : Sztubie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sztubie. |
| Biernik (kogo?) : Sztubę |
| Wszyscy lubią Ewę Sztubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sztubą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sztubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sztubie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sztubie. |
| Wołacz (o!): Sztubo |
| Mylisz się Ewo Sztubo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZTUBARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sztubowie, depr. Sztuby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sztubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sztubów |
| Sprawa Ewy i Jana Sztubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sztubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sztubom. |
| Biernik (kogo?) : Sztubów |
| Ewę i Jana Sztubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sztubami |
| Z Ewą i Janem Sztubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sztubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sztubach. |
| Wołacz (o!): Sztubowie, depr. Sztuby |
| Ewo i Janie Sztubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZTUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sztuby |
| To są siostry Ewa i Magda Sztuby. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sztub |
| Przed domem Ewy i Magdy Sztub doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sztubom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sztubom. |
| Biernik (kogo?) : Sztuby |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sztuby. |
| Narzędnik (z kim?) : Sztubami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sztubami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sztubach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sztubach. |
| Wołacz (o!): Sztuby |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sztuby! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZTUBA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZTUBA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZTUBA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025