Nazwisko mężczyzny (pan) - SZKURYN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkuryn |
| To jest Jan Szkuryn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkuryna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szkuryna. |
| Celownik (komu?) : Szkurynowi |
| Janowi Szkurynowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szkuryna |
| Nikt tam nie widział Jana Szkuryna. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurynem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szkurynem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurynie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szkurynie. |
| Wołacz (o!): Szkurynie |
| Mój drogi Janie Szkurynie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZKURYNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkuryn |
| Autorką artykułu jest Ewa Szkuryn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkuryn |
| Udałem się po poradę do Ewy Szkuryn. |
| Celownik (komu?) : Szkuryn |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szkuryn. |
| Biernik (kogo?) : Szkuryn |
| Wszyscy lubią Ewę Szkuryn. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkuryn |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szkuryn. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkuryn |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szkuryn. |
| Wołacz (o!): Szkuryn |
| Mylisz się Ewo Szkuryn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZKURYNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkurynowie, depr. Szkuryny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szkurynowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkurynów |
| Sprawa Ewy i Jana Szkurynów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szkurynom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szkurynom. |
| Biernik (kogo?) : Szkurynów |
| Ewę i Jana Szkurynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurynami |
| Z Ewą i Janem Szkurynami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurynach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szkurynach. |
| Wołacz (o!): Szkurynowie, depr. Szkuryny |
| Ewo i Janie Szkurynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZKURYNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkuryn |
| To są siostry Ewa i Magda Szkuryn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkuryn |
| Przed domem Ewy i Magdy Szkuryn doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szkuryn |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szkuryn. |
| Biernik (kogo?) : Szkuryn |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szkuryn. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkuryn |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szkuryn był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkuryn |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szkuryn. |
| Wołacz (o!): Szkuryn |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szkuryn! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZKURYN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZKURYN
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZKURYN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025