Nazwisko mężczyzny (pan) - SZANDAR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szandar |
| To jest Jan Szandar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szandara |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szandara. |
| Celownik (komu?) : Szandarowi |
| Janowi Szandarowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szandara |
| Nikt tam nie widział Jana Szandara. |
| Narzędnik (z kim?) : Szandarem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szandarem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szandarze |
| Nie rozmawiamy o Janie Szandarze. |
| Wołacz (o!): Szandarze |
| Mój drogi Janie Szandarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZANDARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szandar |
| Autorką artykułu jest Ewa Szandar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szandar |
| Udałem się po poradę do Ewy Szandar. |
| Celownik (komu?) : Szandar |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szandar. |
| Biernik (kogo?) : Szandar |
| Wszyscy lubią Ewę Szandar. |
| Narzędnik (z kim?) : Szandar |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szandar. |
| Miejscownik (o kim?) : Szandar |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szandar. |
| Wołacz (o!): Szandar |
| Mylisz się Ewo Szandar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZANDARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szandarowie, depr. Szandary |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szandarowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szandarów |
| Sprawa Ewy i Jana Szandarów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szandarom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szandarom. |
| Biernik (kogo?) : Szandarów |
| Ewę i Jana Szandarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szandarami |
| Z Ewą i Janem Szandarami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szandarach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szandarach. |
| Wołacz (o!): Szandarowie, depr. Szandary |
| Ewo i Janie Szandarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZANDARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szandar |
| To są siostry Ewa i Magda Szandar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szandar |
| Przed domem Ewy i Magdy Szandar doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szandar |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szandar. |
| Biernik (kogo?) : Szandar |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szandar. |
| Narzędnik (z kim?) : Szandar |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szandar był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szandar |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szandar. |
| Wołacz (o!): Szandar |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szandar! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZANDAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZANDAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZANDAR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025