Nazwisko mężczyzny (pan) - SYBURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sybura |
| To jest Jan Sybura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sybury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sybury. |
| Celownik (komu?) : Syburze |
| Janowi Syburze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Syburę |
| Nikt tam nie widział Jana Syburę. |
| Narzędnik (z kim?) : Syburą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Syburą. |
| Miejscownik (o kim?) : Syburze |
| Nie rozmawiamy o Janie Syburze. |
| Wołacz (o!): Syburo |
| Mój drogi Janie Syburo. |
Nazwisko kobiety (pani) - SYBURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sybura |
| Autorką artykułu jest Ewa Sybura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sybury |
| Udałem się po poradę do Ewy Sybury. |
| Celownik (komu?) : Syburze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Syburze. |
| Biernik (kogo?) : Syburę |
| Wszyscy lubią Ewę Syburę. |
| Narzędnik (z kim?) : Syburą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Syburą. |
| Miejscownik (o kim?) : Syburze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Syburze. |
| Wołacz (o!): Syburo |
| Mylisz się Ewo Syburo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SYBURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Syburowie, depr. Sybury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Syburowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Syburów |
| Sprawa Ewy i Jana Syburów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Syburom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Syburom. |
| Biernik (kogo?) : Syburów |
| Ewę i Jana Syburów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Syburami |
| Z Ewą i Janem Syburami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Syburach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Syburach. |
| Wołacz (o!): Syburowie, depr. Sybury |
| Ewo i Janie Syburowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SYBURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sybury |
| To są siostry Ewa i Magda Sybury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sybur |
| Przed domem Ewy i Magdy Sybur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Syburom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Syburom. |
| Biernik (kogo?) : Sybury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sybury. |
| Narzędnik (z kim?) : Syburami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Syburami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Syburach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Syburach. |
| Wołacz (o!): Sybury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sybury! |
Zobacz podział na sylaby słowa SYBURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SYBURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SYBURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025