Nazwisko mężczyzny (pan) - SHURARU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shuraru |
| To jest Jan Shuraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shuraru |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Shuraru. |
| Celownik (komu?) : Shuraru |
| Janowi Shuraru dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Shuraru |
| Nikt tam nie widział Jana Shuraru. |
| Narzędnik (z kim?) : Shuraru |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Shuraru. |
| Miejscownik (o kim?) : Shuraru |
| Nie rozmawiamy o Janie Shuraru. |
| Wołacz (o!): Shuraru |
| Mój drogi Janie Shuraru. |
Nazwisko kobiety (pani) - SHURARUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shuraru |
| Autorką artykułu jest Ewa Shuraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shuraru |
| Udałem się po poradę do Ewy Shuraru. |
| Celownik (komu?) : Shuraru |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Shuraru. |
| Biernik (kogo?) : Shuraru |
| Wszyscy lubią Ewę Shuraru. |
| Narzędnik (z kim?) : Shuraru |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Shuraru. |
| Miejscownik (o kim?) : Shuraru |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Shuraru. |
| Wołacz (o!): Shuraru |
| Mylisz się Ewo Shuraru! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SHURARURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shuraru, depr. Shuraru |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Shuraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shuraru |
| Sprawa Ewy i Jana Shuraru nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Shuraru |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Shuraru. |
| Biernik (kogo?) : Shuraru |
| Ewę i Jana Shuraru uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Shuraru |
| Z Ewą i Janem Shuraru mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Shuraru |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Shuraru. |
| Wołacz (o!): Shuraru, depr. Shuraru |
| Ewo i Janie Shuraru, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SHURARUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shuraru |
| To są siostry Ewa i Magda Shuraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shuraru |
| Przed domem Ewy i Magdy Shuraru doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Shuraru |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Shuraru. |
| Biernik (kogo?) : Shuraru |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Shuraru. |
| Narzędnik (z kim?) : Shuraru |
| Wywiad z Ewą i Magdą Shuraru był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Shuraru |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Shuraru. |
| Wołacz (o!): Shuraru |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Shuraru! |
Zobacz podział na sylaby słowa SHURARU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SHURARU
Zobacz anagramy i słowa z liter - SHURARU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025