Nazwisko mężczyzny (pan) - SANTUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Santur |
| To jest Jan Santur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Santura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Santura. |
| Celownik (komu?) : Santurowi |
| Janowi Santurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Santura |
| Nikt tam nie widział Jana Santura. |
| Narzędnik (z kim?) : Santurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Santurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Santurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Santurze. |
| Wołacz (o!): Santurze |
| Mój drogi Janie Santurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SANTURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Santur |
| Autorką artykułu jest Ewa Santur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Santur |
| Udałem się po poradę do Ewy Santur. |
| Celownik (komu?) : Santur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Santur. |
| Biernik (kogo?) : Santur |
| Wszyscy lubią Ewę Santur. |
| Narzędnik (z kim?) : Santur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Santur. |
| Miejscownik (o kim?) : Santur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Santur. |
| Wołacz (o!): Santur |
| Mylisz się Ewo Santur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SANTURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Santurowie, depr. Santury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Santurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Santurów |
| Sprawa Ewy i Jana Santurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Santurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Santurom. |
| Biernik (kogo?) : Santurów |
| Ewę i Jana Santurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Santurami |
| Z Ewą i Janem Santurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Santurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Santurach. |
| Wołacz (o!): Santurowie, depr. Santury |
| Ewo i Janie Santurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SANTURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Santur |
| To są siostry Ewa i Magda Santur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Santur |
| Przed domem Ewy i Magdy Santur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Santur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Santur. |
| Biernik (kogo?) : Santur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Santur. |
| Narzędnik (z kim?) : Santur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Santur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Santur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Santur. |
| Wołacz (o!): Santur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Santur! |
Zobacz podział na sylaby słowa SANTUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SANTUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - SANTUR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025