Nazwisko mężczyzny (pan) - PRANKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pranko |
| To jest Jan Pranko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pranki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Pranki. |
| Celownik (komu?) : Prance |
| Janowi Prance dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Prankę |
| Nikt tam nie widział Jana Prankę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pranką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pranką. |
| Miejscownik (o kim?) : Prance |
| Nie rozmawiamy o Janie Prance. |
| Wołacz (o!): Pranko |
| Mój drogi Janie Pranko. |
Nazwisko kobiety (pani) - PRANKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pranko |
| Autorką artykułu jest Ewa Pranko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pranko |
| Udałem się po poradę do Ewy Pranko. |
| Celownik (komu?) : Pranko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Pranko. |
| Biernik (kogo?) : Pranko |
| Wszyscy lubią Ewę Pranko. |
| Narzędnik (z kim?) : Pranko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pranko. |
| Miejscownik (o kim?) : Pranko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Pranko. |
| Wołacz (o!): Pranko |
| Mylisz się Ewo Pranko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PRANKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Prankowie, depr. Pranki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Prankowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pranków |
| Sprawa Ewy i Jana Pranków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Prankom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Prankom. |
| Biernik (kogo?) : Pranków |
| Ewę i Jana Pranków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Prankami |
| Z Ewą i Janem Prankami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Prankach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Prankach. |
| Wołacz (o!): Prankowie, depr. Pranki |
| Ewo i Janie Prankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PRANKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pranko |
| To są siostry Ewa i Magda Pranko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pranko |
| Przed domem Ewy i Magdy Pranko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Pranko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pranko. |
| Biernik (kogo?) : Pranko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pranko. |
| Narzędnik (z kim?) : Pranko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Pranko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Pranko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pranko. |
| Wołacz (o!): Pranko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Pranko! |
Zobacz podział na sylaby słowa PRANKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
PRANKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - PRANKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025