Nazwisko mężczyzny (pan) - PIKURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pikura |
| To jest Jan Pikura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pikury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Pikury. |
| Celownik (komu?) : Pikurze |
| Janowi Pikurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Pikurę |
| Nikt tam nie widział Jana Pikurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pikurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pikurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pikurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Pikurze. |
| Wołacz (o!): Pikuro |
| Mój drogi Janie Pikuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - PIKURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pikura |
| Autorką artykułu jest Ewa Pikura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pikury |
| Udałem się po poradę do Ewy Pikury. |
| Celownik (komu?) : Pikurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Pikurze. |
| Biernik (kogo?) : Pikurę |
| Wszyscy lubią Ewę Pikurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pikurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pikurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pikurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Pikurze. |
| Wołacz (o!): Pikuro |
| Mylisz się Ewo Pikuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PIKURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pikurowie, depr. Pikury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Pikurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pikurów |
| Sprawa Ewy i Jana Pikurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Pikurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pikurom. |
| Biernik (kogo?) : Pikurów |
| Ewę i Jana Pikurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Pikurami |
| Z Ewą i Janem Pikurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Pikurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pikurach. |
| Wołacz (o!): Pikurowie, depr. Pikury |
| Ewo i Janie Pikurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PIKURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pikury |
| To są siostry Ewa i Magda Pikury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pikur |
| Przed domem Ewy i Magdy Pikur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Pikurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pikurom. |
| Biernik (kogo?) : Pikury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pikury. |
| Narzędnik (z kim?) : Pikurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Pikurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Pikurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pikurach. |
| Wołacz (o!): Pikury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Pikury! |
Zobacz podział na sylaby słowa PIKURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
PIKURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - PIKURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025