Nazwisko mężczyzny (pan) - NOURINE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nourine |
| To jest Jan Nourine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nourinego, Nourine, Nourine’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Nourinego. |
| Celownik (komu?) : Nourinemu, Nourine, Nourine’owi, |
| Janowi Nourinemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Nourinego, Nourine, Nourine’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Nourinego. |
| Narzędnik (z kim?) : Nourinem, Nourine, Nourine’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Nourinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Nourinem, Nourine, Nourinie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Nourinem. |
| Wołacz (o!): Nourine, Nourinie, |
| Mój drogi Janie Nourine. |
Nazwisko kobiety (pani) - NOURINENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nourine |
| Autorką artykułu jest Ewa Nourine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nourine |
| Udałem się po poradę do Ewy Nourine. |
| Celownik (komu?) : Nourine |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Nourine. |
| Biernik (kogo?) : Nourine |
| Wszyscy lubią Ewę Nourine. |
| Narzędnik (z kim?) : Nourine |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Nourine. |
| Miejscownik (o kim?) : Nourine |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Nourine. |
| Wołacz (o!): Nourine |
| Mylisz się Ewo Nourine! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NOURINERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nourinowie, Nourine, Nourine'owie, , depr. Nourine |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Nourinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nourinów, Nourine, Nourine'ów, Nourinych, |
| Sprawa Ewy i Jana Nourinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Nourinom, Nourine, Nourine'om, Nourinym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Nourinom. |
| Biernik (kogo?) : Nourinów, Nourine, Nourine'ów, Nourinych, |
| Ewę i Jana Nourinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Nourinami, Nourine, Nourine'ami, Nourinymi, |
| Z Ewą i Janem Nourinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Nourinach, Nourine, Nourine'ach, Nourinych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Nourinach. |
| Wołacz (o!): Nourinowie, Nourine, Nourine'owie, , depr. Nourine |
| Ewo i Janie Nourinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NOURINENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nourine |
| To są siostry Ewa i Magda Nourine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nourine |
| Przed domem Ewy i Magdy Nourine doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Nourine |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Nourine. |
| Biernik (kogo?) : Nourine |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Nourine. |
| Narzędnik (z kim?) : Nourine |
| Wywiad z Ewą i Magdą Nourine był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Nourine |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Nourine. |
| Wołacz (o!): Nourine |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Nourine! |
Zobacz podział na sylaby słowa NOURINE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
NOURINE
Zobacz anagramy i słowa z liter - NOURINE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025