Nazwisko mężczyzny (pan) - NAHORNANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nahorna |
| To jest Jan Nahorna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nahorny |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Nahorny. |
| Celownik (komu?) : Nahornie |
| Janowi Nahornie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Nahornę |
| Nikt tam nie widział Jana Nahornę. |
| Narzędnik (z kim?) : Nahorną |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Nahorną. |
| Miejscownik (o kim?) : Nahornie |
| Nie rozmawiamy o Janie Nahornie. |
| Wołacz (o!): Nahorno |
| Mój drogi Janie Nahorno. |
Nazwisko kobiety (pani) - NAHORNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nahorna |
| Autorką artykułu jest Ewa Nahorna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nahornej |
| Udałem się po poradę do Ewy Nahornej. |
| Celownik (komu?) : Nahornej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Nahornej. |
| Biernik (kogo?) : Nahorną |
| Wszyscy lubią Ewę Nahorną. |
| Narzędnik (z kim?) : Nahorną |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Nahorną. |
| Miejscownik (o kim?) : Nahornej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Nahornej. |
| Wołacz (o!): Nahorna |
| Mylisz się Ewo Nahorna! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NAHORNARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nahornowie, depr. Nahorny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Nahornowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nahornów |
| Sprawa Ewy i Jana Nahornów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Nahornom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Nahornom. |
| Biernik (kogo?) : Nahornów |
| Ewę i Jana Nahornów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Nahornami |
| Z Ewą i Janem Nahornami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Nahornach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Nahornach. |
| Wołacz (o!): Nahornowie, depr. Nahorny |
| Ewo i Janie Nahornowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NAHORNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nahorne |
| To są siostry Ewa i Magda Nahorne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nahornych |
| Przed domem Ewy i Magdy Nahornych doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Nahornym |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Nahornym. |
| Biernik (kogo?) : Nahorne |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Nahorne. |
| Narzędnik (z kim?) : Nahornymi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Nahornymi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Nahornych |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Nahornych. |
| Wołacz (o!): Nahorne |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Nahorne! |
Zobacz podział na sylaby słowa NAHORNA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
NAHORNA
Zobacz anagramy i słowa z liter - NAHORNA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025