Nazwisko mężczyzny (pan) - MORKUNAS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkunas |
| To jest Jan Morkunas. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkunasa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Morkunasa. |
| Celownik (komu?) : Morkunasowi |
| Janowi Morkunasowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Morkunasa |
| Nikt tam nie widział Jana Morkunasa. |
| Narzędnik (z kim?) : Morkunasem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Morkunasem. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkunasie |
| Nie rozmawiamy o Janie Morkunasie. |
| Wołacz (o!): Morkunasie |
| Mój drogi Janie Morkunasie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MORKUNASNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkunas |
| Autorką artykułu jest Ewa Morkunas. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkunas |
| Udałem się po poradę do Ewy Morkunas. |
| Celownik (komu?) : Morkunas |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Morkunas. |
| Biernik (kogo?) : Morkunas |
| Wszyscy lubią Ewę Morkunas. |
| Narzędnik (z kim?) : Morkunas |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Morkunas. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkunas |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Morkunas. |
| Wołacz (o!): Morkunas |
| Mylisz się Ewo Morkunas! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MORKUNASRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkunasowie, depr. Morkunasy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Morkunasowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkunasów |
| Sprawa Ewy i Jana Morkunasów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Morkunasom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Morkunasom. |
| Biernik (kogo?) : Morkunasów |
| Ewę i Jana Morkunasów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Morkunasami |
| Z Ewą i Janem Morkunasami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkunasach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Morkunasach. |
| Wołacz (o!): Morkunasowie, depr. Morkunasy |
| Ewo i Janie Morkunasowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MORKUNASNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkunas |
| To są siostry Ewa i Magda Morkunas. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkunas |
| Przed domem Ewy i Magdy Morkunas doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Morkunas |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Morkunas. |
| Biernik (kogo?) : Morkunas |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Morkunas. |
| Narzędnik (z kim?) : Morkunas |
| Wywiad z Ewą i Magdą Morkunas był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkunas |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Morkunas. |
| Wołacz (o!): Morkunas |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Morkunas! |
Zobacz podział na sylaby słowa MORKUNAS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MORKUNAS
Zobacz synonimy słowa MORKUNAS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MORKUNAS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025