Nazwisko mężczyzny (pan) - MORKOTUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkotun |
| To jest Jan Morkotun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkotuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Morkotuna. |
| Celownik (komu?) : Morkotunowi |
| Janowi Morkotunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Morkotuna |
| Nikt tam nie widział Jana Morkotuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Morkotunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Morkotunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkotunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Morkotunie. |
| Wołacz (o!): Morkotunie |
| Mój drogi Janie Morkotunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MORKOTUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkotun |
| Autorką artykułu jest Ewa Morkotun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkotun |
| Udałem się po poradę do Ewy Morkotun. |
| Celownik (komu?) : Morkotun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Morkotun. |
| Biernik (kogo?) : Morkotun |
| Wszyscy lubią Ewę Morkotun. |
| Narzędnik (z kim?) : Morkotun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Morkotun. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkotun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Morkotun. |
| Wołacz (o!): Morkotun |
| Mylisz się Ewo Morkotun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MORKOTUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkotunowie, depr. Morkotuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Morkotunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkotunów |
| Sprawa Ewy i Jana Morkotunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Morkotunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Morkotunom. |
| Biernik (kogo?) : Morkotunów |
| Ewę i Jana Morkotunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Morkotunami |
| Z Ewą i Janem Morkotunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkotunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Morkotunach. |
| Wołacz (o!): Morkotunowie, depr. Morkotuny |
| Ewo i Janie Morkotunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MORKOTUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Morkotun |
| To są siostry Ewa i Magda Morkotun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Morkotun |
| Przed domem Ewy i Magdy Morkotun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Morkotun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Morkotun. |
| Biernik (kogo?) : Morkotun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Morkotun. |
| Narzędnik (z kim?) : Morkotun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Morkotun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Morkotun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Morkotun. |
| Wołacz (o!): Morkotun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Morkotun! |
Zobacz podział na sylaby słowa MORKOTUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MORKOTUN
Zobacz synonimy słowa MORKOTUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MORKOTUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025