Nazwisko mężczyzny (pan) - MIĘTUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miętus |
| To jest Jan Miętus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miętusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miętusa. |
| Celownik (komu?) : Miętusowi |
| Janowi Miętusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miętusa |
| Nikt tam nie widział Jana Miętusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Miętusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miętusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Miętusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Miętusie. |
| Wołacz (o!): Miętusie |
| Mój drogi Janie Miętusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIĘTUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miętus |
| Autorką artykułu jest Ewa Miętus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miętus |
| Udałem się po poradę do Ewy Miętus. |
| Celownik (komu?) : Miętus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miętus. |
| Biernik (kogo?) : Miętus |
| Wszyscy lubią Ewę Miętus. |
| Narzędnik (z kim?) : Miętus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miętus. |
| Miejscownik (o kim?) : Miętus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miętus. |
| Wołacz (o!): Miętus |
| Mylisz się Ewo Miętus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIĘTUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miętusowie, depr. Miętusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miętusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miętusów |
| Sprawa Ewy i Jana Miętusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miętusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miętusom. |
| Biernik (kogo?) : Miętusów |
| Ewę i Jana Miętusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miętusami |
| Z Ewą i Janem Miętusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miętusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miętusach. |
| Wołacz (o!): Miętusowie, depr. Miętusy |
| Ewo i Janie Miętusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIĘTUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miętus |
| To są siostry Ewa i Magda Miętus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miętus |
| Przed domem Ewy i Magdy Miętus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miętus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miętus. |
| Biernik (kogo?) : Miętus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miętus. |
| Narzędnik (z kim?) : Miętus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miętus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miętus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miętus. |
| Wołacz (o!): Miętus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miętus! |
Zobacz podział na sylaby słowa MIĘTUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIĘTUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIĘTUS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025