Nazwisko mężczyzny (pan) - MERTUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertus |
| To jest Jan Mertus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mertusa. |
| Celownik (komu?) : Mertusowi |
| Janowi Mertusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mertusa |
| Nikt tam nie widział Jana Mertusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Mertusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mertusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Mertusie. |
| Wołacz (o!): Mertusie |
| Mój drogi Janie Mertusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MERTUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertus |
| Autorką artykułu jest Ewa Mertus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertus |
| Udałem się po poradę do Ewy Mertus. |
| Celownik (komu?) : Mertus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mertus. |
| Biernik (kogo?) : Mertus |
| Wszyscy lubią Ewę Mertus. |
| Narzędnik (z kim?) : Mertus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mertus. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mertus. |
| Wołacz (o!): Mertus |
| Mylisz się Ewo Mertus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MERTUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertusowie, depr. Mertusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mertusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertusów |
| Sprawa Ewy i Jana Mertusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mertusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mertusom. |
| Biernik (kogo?) : Mertusów |
| Ewę i Jana Mertusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mertusami |
| Z Ewą i Janem Mertusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mertusach. |
| Wołacz (o!): Mertusowie, depr. Mertusy |
| Ewo i Janie Mertusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MERTUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertus |
| To są siostry Ewa i Magda Mertus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertus |
| Przed domem Ewy i Magdy Mertus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mertus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mertus. |
| Biernik (kogo?) : Mertus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mertus. |
| Narzędnik (z kim?) : Mertus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mertus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mertus. |
| Wołacz (o!): Mertus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mertus! |
Zobacz podział na sylaby słowa MERTUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MERTUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MERTUS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025