Nazwisko mężczyzny (pan) - MARKULEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markulen |
| To jest Jan Markulen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markulena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Markulena. |
| Celownik (komu?) : Markulenowi |
| Janowi Markulenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Markulena |
| Nikt tam nie widział Jana Markulena. |
| Narzędnik (z kim?) : Markulenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Markulenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Markulenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Markulenie. |
| Wołacz (o!): Markulenie |
| Mój drogi Janie Markulenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARKULENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markulen |
| Autorką artykułu jest Ewa Markulen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markulen |
| Udałem się po poradę do Ewy Markulen. |
| Celownik (komu?) : Markulen |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Markulen. |
| Biernik (kogo?) : Markulen |
| Wszyscy lubią Ewę Markulen. |
| Narzędnik (z kim?) : Markulen |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Markulen. |
| Miejscownik (o kim?) : Markulen |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Markulen. |
| Wołacz (o!): Markulen |
| Mylisz się Ewo Markulen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARKULENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markulenowie, depr. Markuleny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Markulenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markulenów |
| Sprawa Ewy i Jana Markulenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Markulenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Markulenom. |
| Biernik (kogo?) : Markulenów |
| Ewę i Jana Markulenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Markulenami |
| Z Ewą i Janem Markulenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Markulenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Markulenach. |
| Wołacz (o!): Markulenowie, depr. Markuleny |
| Ewo i Janie Markulenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARKULENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markulen |
| To są siostry Ewa i Magda Markulen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markulen |
| Przed domem Ewy i Magdy Markulen doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Markulen |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Markulen. |
| Biernik (kogo?) : Markulen |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Markulen. |
| Narzędnik (z kim?) : Markulen |
| Wywiad z Ewą i Magdą Markulen był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Markulen |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Markulen. |
| Wołacz (o!): Markulen |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Markulen! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARKULEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARKULEN
Zobacz synonimy słowa MARKULEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARKULEN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025