Nazwisko mężczyzny (pan) - MARKAR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markar |
| To jest Jan Markar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markara |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Markara. |
| Celownik (komu?) : Markarowi |
| Janowi Markarowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Markara |
| Nikt tam nie widział Jana Markara. |
| Narzędnik (z kim?) : Markarem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Markarem. |
| Miejscownik (o kim?) : Markarze |
| Nie rozmawiamy o Janie Markarze. |
| Wołacz (o!): Markarze |
| Mój drogi Janie Markarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARKARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markar |
| Autorką artykułu jest Ewa Markar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markar |
| Udałem się po poradę do Ewy Markar. |
| Celownik (komu?) : Markar |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Markar. |
| Biernik (kogo?) : Markar |
| Wszyscy lubią Ewę Markar. |
| Narzędnik (z kim?) : Markar |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Markar. |
| Miejscownik (o kim?) : Markar |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Markar. |
| Wołacz (o!): Markar |
| Mylisz się Ewo Markar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARKARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markarowie, depr. Markary |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Markarowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markarów |
| Sprawa Ewy i Jana Markarów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Markarom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Markarom. |
| Biernik (kogo?) : Markarów |
| Ewę i Jana Markarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Markarami |
| Z Ewą i Janem Markarami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Markarach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Markarach. |
| Wołacz (o!): Markarowie, depr. Markary |
| Ewo i Janie Markarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARKARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Markar |
| To są siostry Ewa i Magda Markar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Markar |
| Przed domem Ewy i Magdy Markar doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Markar |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Markar. |
| Biernik (kogo?) : Markar |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Markar. |
| Narzędnik (z kim?) : Markar |
| Wywiad z Ewą i Magdą Markar był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Markar |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Markar. |
| Wołacz (o!): Markar |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Markar! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARKAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARKAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARKAR
Wybrane słowoametystrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
ametystom, ametystami, ametystach, ametystu, ametystowi, ametystem, ametyście, ametysty, ametystów, ,...
eOdmiany.pl ©2025