Nazwisko mężczyzny (pan) - MANDŻUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mandżur |
| To jest Jan Mandżur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mandżura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mandżura. |
| Celownik (komu?) : Mandżurowi |
| Janowi Mandżurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mandżura |
| Nikt tam nie widział Jana Mandżura. |
| Narzędnik (z kim?) : Mandżurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mandżurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mandżurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Mandżurze. |
| Wołacz (o!): Mandżurze |
| Mój drogi Janie Mandżurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - MANDŻURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mandżur |
| Autorką artykułu jest Ewa Mandżur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mandżur |
| Udałem się po poradę do Ewy Mandżur. |
| Celownik (komu?) : Mandżur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mandżur. |
| Biernik (kogo?) : Mandżur |
| Wszyscy lubią Ewę Mandżur. |
| Narzędnik (z kim?) : Mandżur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mandżur. |
| Miejscownik (o kim?) : Mandżur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mandżur. |
| Wołacz (o!): Mandżur |
| Mylisz się Ewo Mandżur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MANDŻURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mandżurowie, depr. Mandżury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mandżurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mandżurów |
| Sprawa Ewy i Jana Mandżurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mandżurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mandżurom. |
| Biernik (kogo?) : Mandżurów |
| Ewę i Jana Mandżurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mandżurami |
| Z Ewą i Janem Mandżurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mandżurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mandżurach. |
| Wołacz (o!): Mandżurowie, depr. Mandżury |
| Ewo i Janie Mandżurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MANDŻURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mandżur |
| To są siostry Ewa i Magda Mandżur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mandżur |
| Przed domem Ewy i Magdy Mandżur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mandżur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mandżur. |
| Biernik (kogo?) : Mandżur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mandżur. |
| Narzędnik (z kim?) : Mandżur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mandżur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mandżur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mandżur. |
| Wołacz (o!): Mandżur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mandżur! |
Zobacz podział na sylaby słowa MANDŻUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MANDŻUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - MANDŻUR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025