Nazwisko mężczyzny (pan) - LAZURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Lazurko |
| To jest Jan Lazurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Lazurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Lazurki. |
| Celownik (komu?) : Lazurce |
| Janowi Lazurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Lazurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Lazurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Lazurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Lazurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Lazurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Lazurce. |
| Wołacz (o!): Lazurko |
| Mój drogi Janie Lazurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - LAZURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Lazurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Lazurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Lazurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Lazurko. |
| Celownik (komu?) : Lazurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Lazurko. |
| Biernik (kogo?) : Lazurko |
| Wszyscy lubią Ewę Lazurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Lazurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Lazurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Lazurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Lazurko. |
| Wołacz (o!): Lazurko |
| Mylisz się Ewo Lazurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - LAZURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Lazurkowie, depr. Lazurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Lazurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Lazurków |
| Sprawa Ewy i Jana Lazurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Lazurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Lazurkom. |
| Biernik (kogo?) : Lazurków |
| Ewę i Jana Lazurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Lazurkami |
| Z Ewą i Janem Lazurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Lazurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Lazurkach. |
| Wołacz (o!): Lazurkowie, depr. Lazurki |
| Ewo i Janie Lazurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - LAZURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Lazurko |
| To są siostry Ewa i Magda Lazurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Lazurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Lazurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Lazurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Lazurko. |
| Biernik (kogo?) : Lazurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Lazurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Lazurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Lazurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Lazurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Lazurko. |
| Wołacz (o!): Lazurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Lazurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa LAZURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
LAZURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - LAZURKO
Wybrane słowoAdidasrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy, męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025