Nazwisko mężczyzny (pan) - KURAKIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurakin |
| To jest Jan Kurakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurakina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kurakina. |
| Celownik (komu?) : Kurakinowi |
| Janowi Kurakinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kurakina |
| Nikt tam nie widział Jana Kurakina. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurakinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kurakinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurakinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kurakinie. |
| Wołacz (o!): Kurakinie |
| Mój drogi Janie Kurakinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURAKINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurakin |
| Autorką artykułu jest Ewa Kurakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurakin |
| Udałem się po poradę do Ewy Kurakin. |
| Celownik (komu?) : Kurakin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kurakin. |
| Biernik (kogo?) : Kurakin |
| Wszyscy lubią Ewę Kurakin. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurakin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kurakin. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurakin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kurakin. |
| Wołacz (o!): Kurakin |
| Mylisz się Ewo Kurakin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURAKINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurakinowie, depr. Kurakiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kurakinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurakinów |
| Sprawa Ewy i Jana Kurakinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kurakinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kurakinom. |
| Biernik (kogo?) : Kurakinów |
| Ewę i Jana Kurakinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kurakinami |
| Z Ewą i Janem Kurakinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurakinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kurakinach. |
| Wołacz (o!): Kurakinowie, depr. Kurakiny |
| Ewo i Janie Kurakinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURAKINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurakin |
| To są siostry Ewa i Magda Kurakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurakin |
| Przed domem Ewy i Magdy Kurakin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kurakin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kurakin. |
| Biernik (kogo?) : Kurakin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kurakin. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurakin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kurakin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurakin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kurakin. |
| Wołacz (o!): Kurakin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kurakin! |
Zobacz podział na sylaby słowa KURAKIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KURAKIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURAKIN
Wybrane słowopodpiecczasownik dokonanyodmiany:
podpiecz, podpieczcie, podpieczcież, podpiecze, podpieczecie, podpieczemy, podpieczeni, podpieczenia, podpieczeniach, podpieczeniami, podpieczenie, ,...
eOdmiany.pl ©2025