Nazwisko mężczyzny (pan) - KULBAKIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulbakin |
| To jest Jan Kulbakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulbakina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kulbakina. |
| Celownik (komu?) : Kulbakinowi |
| Janowi Kulbakinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kulbakina |
| Nikt tam nie widział Jana Kulbakina. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulbakinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kulbakinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulbakinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kulbakinie. |
| Wołacz (o!): Kulbakinie |
| Mój drogi Janie Kulbakinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KULBAKINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulbakin |
| Autorką artykułu jest Ewa Kulbakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulbakin |
| Udałem się po poradę do Ewy Kulbakin. |
| Celownik (komu?) : Kulbakin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kulbakin. |
| Biernik (kogo?) : Kulbakin |
| Wszyscy lubią Ewę Kulbakin. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulbakin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kulbakin. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulbakin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kulbakin. |
| Wołacz (o!): Kulbakin |
| Mylisz się Ewo Kulbakin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KULBAKINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulbakinowie, depr. Kulbakiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kulbakinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulbakinów |
| Sprawa Ewy i Jana Kulbakinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kulbakinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kulbakinom. |
| Biernik (kogo?) : Kulbakinów |
| Ewę i Jana Kulbakinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kulbakinami |
| Z Ewą i Janem Kulbakinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulbakinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kulbakinach. |
| Wołacz (o!): Kulbakinowie, depr. Kulbakiny |
| Ewo i Janie Kulbakinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KULBAKINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulbakin |
| To są siostry Ewa i Magda Kulbakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulbakin |
| Przed domem Ewy i Magdy Kulbakin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kulbakin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kulbakin. |
| Biernik (kogo?) : Kulbakin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kulbakin. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulbakin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kulbakin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulbakin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kulbakin. |
| Wołacz (o!): Kulbakin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kulbakin! |
Zobacz podział na sylaby słowa KULBAKIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KULBAKIN
Zobacz synonimy słowa KULBAKIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KULBAKIN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025