Nazwisko mężczyzny (pan) - KULAKIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulakin |
| To jest Jan Kulakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulakina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kulakina. |
| Celownik (komu?) : Kulakinowi |
| Janowi Kulakinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kulakina |
| Nikt tam nie widział Jana Kulakina. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulakinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kulakinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulakinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kulakinie. |
| Wołacz (o!): Kulakinie |
| Mój drogi Janie Kulakinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KULAKINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulakin |
| Autorką artykułu jest Ewa Kulakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulakin |
| Udałem się po poradę do Ewy Kulakin. |
| Celownik (komu?) : Kulakin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kulakin. |
| Biernik (kogo?) : Kulakin |
| Wszyscy lubią Ewę Kulakin. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulakin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kulakin. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulakin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kulakin. |
| Wołacz (o!): Kulakin |
| Mylisz się Ewo Kulakin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KULAKINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulakinowie, depr. Kulakiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kulakinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulakinów |
| Sprawa Ewy i Jana Kulakinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kulakinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kulakinom. |
| Biernik (kogo?) : Kulakinów |
| Ewę i Jana Kulakinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kulakinami |
| Z Ewą i Janem Kulakinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulakinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kulakinach. |
| Wołacz (o!): Kulakinowie, depr. Kulakiny |
| Ewo i Janie Kulakinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KULAKINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulakin |
| To są siostry Ewa i Magda Kulakin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulakin |
| Przed domem Ewy i Magdy Kulakin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kulakin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kulakin. |
| Biernik (kogo?) : Kulakin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kulakin. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulakin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kulakin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulakin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kulakin. |
| Wołacz (o!): Kulakin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kulakin! |
Zobacz podział na sylaby słowa KULAKIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KULAKIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KULAKIN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025