Nazwisko mężczyzny (pan) - KUBIK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kubik |
| To jest Jan Kubik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kubika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kubika. |
| Celownik (komu?) : Kubikowi |
| Janowi Kubikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kubika |
| Nikt tam nie widział Jana Kubika. |
| Narzędnik (z kim?) : Kubikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kubikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubiku |
| Nie rozmawiamy o Janie Kubiku. |
| Wołacz (o!): Kubiku |
| Mój drogi Janie Kubiku. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUBIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kubik |
| Autorką artykułu jest Ewa Kubik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kubik |
| Udałem się po poradę do Ewy Kubik. |
| Celownik (komu?) : Kubik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kubik. |
| Biernik (kogo?) : Kubik |
| Wszyscy lubią Ewę Kubik. |
| Narzędnik (z kim?) : Kubik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kubik. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kubik. |
| Wołacz (o!): Kubik |
| Mylisz się Ewo Kubik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUBIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kubikowie, Kubicy, depr. Kubiki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kubikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kubików |
| Sprawa Ewy i Jana Kubików nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kubikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kubikom. |
| Biernik (kogo?) : Kubików |
| Ewę i Jana Kubików uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kubikami |
| Z Ewą i Janem Kubikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kubikach. |
| Wołacz (o!): Kubikowie, Kubicy, depr. Kubiki |
| Ewo i Janie Kubikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUBIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kubik |
| To są siostry Ewa i Magda Kubik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kubik |
| Przed domem Ewy i Magdy Kubik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kubik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kubik. |
| Biernik (kogo?) : Kubik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kubik. |
| Narzędnik (z kim?) : Kubik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kubik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kubik. |
| Wołacz (o!): Kubik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kubik! |
Zobacz podział na sylaby słowa KUBIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KUBIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUBIK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025