Nazwisko mężczyzny (pan) - KOŁTUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtun |
| To jest Jan Kołtun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kołtuna. |
| Celownik (komu?) : Kołtunowi |
| Janowi Kołtunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kołtuna |
| Nikt tam nie widział Jana Kołtuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kołtunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kołtunie. |
| Wołacz (o!): Kołtunie |
| Mój drogi Janie Kołtunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOŁTUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtun |
| Autorką artykułu jest Ewa Kołtun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtun |
| Udałem się po poradę do Ewy Kołtun. |
| Celownik (komu?) : Kołtun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kołtun. |
| Biernik (kogo?) : Kołtun |
| Wszyscy lubią Ewę Kołtun. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kołtun. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kołtun. |
| Wołacz (o!): Kołtun |
| Mylisz się Ewo Kołtun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOŁTUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtunowie, depr. Kołtuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kołtunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtunów |
| Sprawa Ewy i Jana Kołtunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kołtunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kołtunom. |
| Biernik (kogo?) : Kołtunów |
| Ewę i Jana Kołtunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtunami |
| Z Ewą i Janem Kołtunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kołtunach. |
| Wołacz (o!): Kołtunowie, depr. Kołtuny |
| Ewo i Janie Kołtunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOŁTUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtun |
| To są siostry Ewa i Magda Kołtun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtun |
| Przed domem Ewy i Magdy Kołtun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kołtun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kołtun. |
| Biernik (kogo?) : Kołtun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kołtun. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kołtun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kołtun. |
| Wołacz (o!): Kołtun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kołtun! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOŁTUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOŁTUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOŁTUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025