Nazwisko mężczyzny (pan) - KOKULAR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kokular |
| To jest Jan Kokular. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kokulara |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kokulara. |
| Celownik (komu?) : Kokularowi |
| Janowi Kokularowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kokulara |
| Nikt tam nie widział Jana Kokulara. |
| Narzędnik (z kim?) : Kokularem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kokularem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kokularze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kokularze. |
| Wołacz (o!): Kokularze |
| Mój drogi Janie Kokularze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOKULARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kokular |
| Autorką artykułu jest Ewa Kokular. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kokular |
| Udałem się po poradę do Ewy Kokular. |
| Celownik (komu?) : Kokular |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kokular. |
| Biernik (kogo?) : Kokular |
| Wszyscy lubią Ewę Kokular. |
| Narzędnik (z kim?) : Kokular |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kokular. |
| Miejscownik (o kim?) : Kokular |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kokular. |
| Wołacz (o!): Kokular |
| Mylisz się Ewo Kokular! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOKULARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kokularowie, depr. Kokulary |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kokularowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kokularów |
| Sprawa Ewy i Jana Kokularów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kokularom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kokularom. |
| Biernik (kogo?) : Kokularów |
| Ewę i Jana Kokularów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kokularami |
| Z Ewą i Janem Kokularami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kokularach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kokularach. |
| Wołacz (o!): Kokularowie, depr. Kokulary |
| Ewo i Janie Kokularowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOKULARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kokular |
| To są siostry Ewa i Magda Kokular. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kokular |
| Przed domem Ewy i Magdy Kokular doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kokular |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kokular. |
| Biernik (kogo?) : Kokular |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kokular. |
| Narzędnik (z kim?) : Kokular |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kokular był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kokular |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kokular. |
| Wołacz (o!): Kokular |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kokular! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOKULAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOKULAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOKULAR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025