Nazwisko mężczyzny (pan) - KARALUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karalun |
| To jest Jan Karalun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karaluna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Karaluna. |
| Celownik (komu?) : Karalunowi |
| Janowi Karalunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Karaluna |
| Nikt tam nie widział Jana Karaluna. |
| Narzędnik (z kim?) : Karalunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Karalunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Karalunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Karalunie. |
| Wołacz (o!): Karalunie |
| Mój drogi Janie Karalunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KARALUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karalun |
| Autorką artykułu jest Ewa Karalun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karalun |
| Udałem się po poradę do Ewy Karalun. |
| Celownik (komu?) : Karalun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Karalun. |
| Biernik (kogo?) : Karalun |
| Wszyscy lubią Ewę Karalun. |
| Narzędnik (z kim?) : Karalun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Karalun. |
| Miejscownik (o kim?) : Karalun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Karalun. |
| Wołacz (o!): Karalun |
| Mylisz się Ewo Karalun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KARALUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karalunowie, depr. Karaluny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Karalunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karalunów |
| Sprawa Ewy i Jana Karalunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Karalunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Karalunom. |
| Biernik (kogo?) : Karalunów |
| Ewę i Jana Karalunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Karalunami |
| Z Ewą i Janem Karalunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Karalunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Karalunach. |
| Wołacz (o!): Karalunowie, depr. Karaluny |
| Ewo i Janie Karalunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KARALUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karalun |
| To są siostry Ewa i Magda Karalun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karalun |
| Przed domem Ewy i Magdy Karalun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Karalun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Karalun. |
| Biernik (kogo?) : Karalun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Karalun. |
| Narzędnik (z kim?) : Karalun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Karalun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Karalun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Karalun. |
| Wołacz (o!): Karalun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Karalun! |
Zobacz podział na sylaby słowa KARALUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KARALUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KARALUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025