Nazwisko mężczyzny (pan) - KALMAR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kalmar |
| To jest Jan Kalmar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kalmara |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kalmara. |
| Celownik (komu?) : Kalmarowi |
| Janowi Kalmarowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kalmara |
| Nikt tam nie widział Jana Kalmara. |
| Narzędnik (z kim?) : Kalmarem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kalmarem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kalmarze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kalmarze. |
| Wołacz (o!): Kalmarze |
| Mój drogi Janie Kalmarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KALMARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kalmar |
| Autorką artykułu jest Ewa Kalmar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kalmar |
| Udałem się po poradę do Ewy Kalmar. |
| Celownik (komu?) : Kalmar |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kalmar. |
| Biernik (kogo?) : Kalmar |
| Wszyscy lubią Ewę Kalmar. |
| Narzędnik (z kim?) : Kalmar |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kalmar. |
| Miejscownik (o kim?) : Kalmar |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kalmar. |
| Wołacz (o!): Kalmar |
| Mylisz się Ewo Kalmar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KALMARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kalmarowie, depr. Kalmary |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kalmarowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kalmarów |
| Sprawa Ewy i Jana Kalmarów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kalmarom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kalmarom. |
| Biernik (kogo?) : Kalmarów |
| Ewę i Jana Kalmarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kalmarami |
| Z Ewą i Janem Kalmarami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kalmarach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kalmarach. |
| Wołacz (o!): Kalmarowie, depr. Kalmary |
| Ewo i Janie Kalmarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KALMARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kalmar |
| To są siostry Ewa i Magda Kalmar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kalmar |
| Przed domem Ewy i Magdy Kalmar doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kalmar |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kalmar. |
| Biernik (kogo?) : Kalmar |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kalmar. |
| Narzędnik (z kim?) : Kalmar |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kalmar był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kalmar |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kalmar. |
| Wołacz (o!): Kalmar |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kalmar! |
Zobacz podział na sylaby słowa KALMAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KALMAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KALMAR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025