Nazwisko mężczyzny (pan) - KAJURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kajura |
| To jest Jan Kajura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kajury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kajury. |
| Celownik (komu?) : Kajurze |
| Janowi Kajurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kajurę |
| Nikt tam nie widział Jana Kajurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kajurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kajurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kajurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kajurze. |
| Wołacz (o!): Kajuro |
| Mój drogi Janie Kajuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KAJURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kajura |
| Autorką artykułu jest Ewa Kajura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kajury |
| Udałem się po poradę do Ewy Kajury. |
| Celownik (komu?) : Kajurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kajurze. |
| Biernik (kogo?) : Kajurę |
| Wszyscy lubią Ewę Kajurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kajurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kajurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kajurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kajurze. |
| Wołacz (o!): Kajuro |
| Mylisz się Ewo Kajuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KAJURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kajurowie, depr. Kajury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kajurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kajurów |
| Sprawa Ewy i Jana Kajurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kajurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kajurom. |
| Biernik (kogo?) : Kajurów |
| Ewę i Jana Kajurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kajurami |
| Z Ewą i Janem Kajurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kajurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kajurach. |
| Wołacz (o!): Kajurowie, depr. Kajury |
| Ewo i Janie Kajurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KAJURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kajury |
| To są siostry Ewa i Magda Kajury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kajur |
| Przed domem Ewy i Magdy Kajur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kajurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kajurom. |
| Biernik (kogo?) : Kajury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kajury. |
| Narzędnik (z kim?) : Kajurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kajurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kajurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kajurach. |
| Wołacz (o!): Kajury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kajury! |
Zobacz podział na sylaby słowa KAJURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KAJURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KAJURA
Wybrane słowoekspatarzeczownikrodzaj:
męski osobowy
eOdmiany.pl ©2025