Odmiana nazwiska - JUNKE
Odmiana przez przypadki nazwiska JUNKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - JUNKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Junke |
| To jest Jan Junke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Junkego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Junkego. |
| Celownik (komu?) : Junkemu |
| Janowi Junkemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Junkego |
| Nikt tam nie widział Jana Junkego. |
| Narzędnik (z kim?) : Junkem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Junkem. |
| Miejscownik (o kim?) : Junkem |
| Nie rozmawiamy o Janie Junkem. |
| Wołacz (o!): Junke |
| Mój drogi Janie Junke. |
Nazwisko kobiety (pani) - JUNKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Junke |
| Autorką artykułu jest Ewa Junke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Junke |
| Udałem się po poradę do Ewy Junke. |
| Celownik (komu?) : Junke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Junke. |
| Biernik (kogo?) : Junke |
| Wszyscy lubią Ewę Junke. |
| Narzędnik (z kim?) : Junke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Junke. |
| Miejscownik (o kim?) : Junke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Junke. |
| Wołacz (o!): Junke |
| Mylisz się Ewo Junke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JUNKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Junkowie, depr. Junke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Junkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Junków |
| Sprawa Ewy i Jana Junków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Junkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Junkom. |
| Biernik (kogo?) : Junków |
| Ewę i Jana Junków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Junkami |
| Z Ewą i Janem Junkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Junkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Junkach. |
| Wołacz (o!): Junkowie, depr. Junke |
| Ewo i Janie Junkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JUNKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Junke |
| To są siostry Ewa i Magda Junke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Junke |
| Przed domem Ewy i Magdy Junke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Junke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Junke. |
| Biernik (kogo?) : Junke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Junke. |
| Narzędnik (z kim?) : Junke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Junke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Junke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Junke. |
| Wołacz (o!): Junke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Junke! |
Wszystkie odmiany nazwiska JUNKE:
Junke, Junkego, Junkemu, Junkem, Junkowie, Junków, Junkom, Junkami, Junkach,Zobacz nazwiska podobne do JUNKE:
JUNG, JUNIK, JUNAK, JUNIEWICZ, JUNKIERT, JUNKA, JUNCEWICZ, JUNGIEWICZ, JUNKER, JUNGOWSKA, JUNKIEWICZ, JUNGER, JUNDZIŁŁ, JUNATOWSKA, JUNCZYK,
Zobacz podział na sylaby słowa JUNKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
JUNKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - JUNKE
Wybrane słowo