Nazwisko mężczyzny (pan) - HUBARAU |
---|
Mianownik (kto?) : Hubarau |
To jest Jan Hubarau. |
Dopełniacz (kogo?) : Hubaraua, Hubarau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Hubaraua. |
Celownik (komu?) : Hubarauowi, Hubarau, |
Janowi Hubarauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Hubaraua, Hubarau, |
Nikt tam nie widział Jana Hubaraua. |
Narzędnik (z kim?) : Hubarauem, Hubarau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Hubarauem. |
Miejscownik (o kim?) : Hubarau |
Nie rozmawiamy o Janie Hubarau. |
Wołacz (o!): Hubarau |
Mój drogi Janie Hubarau. |
Nazwisko kobiety (pani) - HUBARAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Hubarau |
Autorką artykułu jest Ewa Hubarau. |
Dopełniacz (kogo?) : Hubarau |
Udałem się po poradę do Ewy Hubarau. |
Celownik (komu?) : Hubarau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Hubarau. |
Biernik (kogo?) : Hubarau |
Wszyscy lubią Ewę Hubarau. |
Narzędnik (z kim?) : Hubarau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Hubarau. |
Miejscownik (o kim?) : Hubarau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Hubarau. |
Wołacz (o!): Hubarau |
Mylisz się Ewo Hubarau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HUBARAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Hubarauowie, Hubarau, , depr. Hubarauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Hubarauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Hubarauów, Hubarau, |
Sprawa Ewy i Jana Hubarauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Hubarauom, Hubarau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Hubarauom. |
Biernik (kogo?) : Hubarauów, Hubarau, |
Ewę i Jana Hubarauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Hubarauami, Hubarau, |
Z Ewą i Janem Hubarauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Hubarauach, Hubarau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Hubarauach. |
Wołacz (o!): Hubarauowie, Hubarau, , depr. Hubarauy |
Ewo i Janie Hubarauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HUBARAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Hubarau |
To są siostry Ewa i Magda Hubarau. |
Dopełniacz (kogo?) : Hubarau |
Przed domem Ewy i Magdy Hubarau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Hubarau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Hubarau. |
Biernik (kogo?) : Hubarau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Hubarau. |
Narzędnik (z kim?) : Hubarau |
Wywiad z Ewą i Magdą Hubarau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Hubarau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Hubarau. |
Wołacz (o!): Hubarau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Hubarau! |
Zobacz podział na sylaby słowa HUBARAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
HUBARAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - HUBARAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025