Nazwisko mężczyzny (pan) - HENGIER |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hengier |
| To jest Jan Hengier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hengiera |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Hengiera. |
| Celownik (komu?) : Hengierowi |
| Janowi Hengierowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Hengiera |
| Nikt tam nie widział Jana Hengiera. |
| Narzędnik (z kim?) : Hengierem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Hengierem. |
| Miejscownik (o kim?) : Hengierze |
| Nie rozmawiamy o Janie Hengierze. |
| Wołacz (o!): Hengierze |
| Mój drogi Janie Hengierze. |
Nazwisko kobiety (pani) - HENGIERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hengier |
| Autorką artykułu jest Ewa Hengier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hengier |
| Udałem się po poradę do Ewy Hengier. |
| Celownik (komu?) : Hengier |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Hengier. |
| Biernik (kogo?) : Hengier |
| Wszyscy lubią Ewę Hengier. |
| Narzędnik (z kim?) : Hengier |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Hengier. |
| Miejscownik (o kim?) : Hengier |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Hengier. |
| Wołacz (o!): Hengier |
| Mylisz się Ewo Hengier! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HENGIERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hengierowie, depr. Hengiery |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Hengierowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hengierów |
| Sprawa Ewy i Jana Hengierów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Hengierom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Hengierom. |
| Biernik (kogo?) : Hengierów |
| Ewę i Jana Hengierów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Hengierami |
| Z Ewą i Janem Hengierami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Hengierach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Hengierach. |
| Wołacz (o!): Hengierowie, depr. Hengiery |
| Ewo i Janie Hengierowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HENGIERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hengier |
| To są siostry Ewa i Magda Hengier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hengier |
| Przed domem Ewy i Magdy Hengier doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Hengier |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Hengier. |
| Biernik (kogo?) : Hengier |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Hengier. |
| Narzędnik (z kim?) : Hengier |
| Wywiad z Ewą i Magdą Hengier był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Hengier |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Hengier. |
| Wołacz (o!): Hengier |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Hengier! |
Zobacz podział na sylaby słowa HENGIER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
HENGIER
Zobacz anagramy i słowa z liter - HENGIER
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025